Jak prawidłowo napełnić układ chłodniczy na podstawie parametrów przegrzania i dochłodzenia?

W chłodnictwie rozróżniamy wiele różnych metod napełniania układu chłodniczego czynnikiem chłodniczym. Ich skuteczność jednak nie zawsze jest zadowalająca. Jedną z tych metod jest napełnienie układu chłodniczego przy pomocy parametru przegrzania oraz parametru dochłodzenia. Ta metoda zapewni bardzo duży stopień dokładności dla instalacji z termostatycznymi zaworami rozprężnymi oraz zbiornikami cieczy umieszczonymi za skraplaczem. 

By skorzystać z wyżej wspomnianej metody, należy w pierwszej kolejności zmierzyć wartość przegrzania i dochłodzenia w układzie chłodniczym, a następnie przeanalizować ich wartości zgodnie z poniższym wyjaśnieniem.

Optymalne napełnienie układu

Gdy układ chłodniczy jest napełniony prawidłowo to niezależnie od obciążenia układu, zasilenie parownika przez ciekły czynnik chłodniczy przy pomocy elementu rozprężnego powinno zapewnić optymalny odbiór ciepła i prawidłowe działanie tego układu. Jeśli jednak układ zostaje dodatkowo obciążony w trakcie pracy (potrzeba odprowadzenia większej ilości ciepła), to wartość przegrzania zacznie wzrastać (odparowanie ciekłego czynnika w parowniku nastąpi szybciej), a czujnik temperatury elementu rozprężnego znajdujący się za parownikiem da „sygnał” do większego otwarcia przepływu czynnika do parownika ze zbiornika cieczy, a co za tym idzie, powrotu do optymalnej pracy układu. Taka sama sytuacja tylko w odwrotną stronę nastąpi przy zmniejszeniu obciążenia układu, gdy wartość przegrzania zacznie spadać, co spowoduje przymknięcie elementu rozprężnego i zmniejszenie zasilania parownika ciekłym czynnikiem chłodniczym ze zbiornika.

Niedopełnienie układu

Kiedy w układzie chłodniczym jest zbyt mało czynnika chłodniczego to w momencie wzrostu wartości przegrzania i zwiększenia ilości czynnika zasilającego parownik, czynnik w zbiorniku cieczy zostanie opróżniony całkowicie co spowoduje brak możliwości regulacji stopnia przegrzania. Wartość przegrzania będzie ciągle wzrastać a punkt rozpoczęcia przegrzania („Dew Point") przemieści się wstecz parownika, rzeczywista wymiana ciepła w parowniku zostanie zmniejszona, co powoduje sytuację taką jak w przypadku zbyt małego parownika.

Przepełnienie układu

Kiedy w układzie chłodniczym znajduje się zbyt dużo czynnika chłodniczego, zbiornik ciekłego czynnika zostaje przepełniony, a jego nadmiar cofa się do skraplacza. Skutkiem tego typu sytuacji jest zwiększenie wartości dochłodzenia oraz zmniejszenie powierzchni rzeczywistego skraplania. Można to porównać do sytuacji zamontowania skraplacza o zbyt małej wydajności, co powoduje znaczny wzrost ciśnienia w układzie. Przepełnienie instalacji praktycznie nie zmienia wartości parametru przegrzania.

Podsumowując, możemy stwierdzić, że zbyt wysoka wartość przegrzania w układzie chłodniczym świadczy o zbyt małej zawartości ilości czynnika chłodniczego, natomiast zbyt wysoka wartość dochłodzenia może być spowodowana zbyt dużą jego ilością w układzie chłodniczym. Dzieje się tak tylko wtedy, kiedy wszystkie elementy układu zostały dobrane prawidłowo i układ nie posiada żadnych wadliwych elementów. 

Źródło: www.chlodnictwoiklimatyzacja.pl/artykuly/139-wydanie-52009/1110